کدام قسمت بدن مسئول رمزگذاری انواع مختلف درد است؟
پروژه آسان: خراسان رضوی انسان و سایر گونه های جانوری می توانند انواع مختلف درد را در طول زندگی خود تجربه کنند که از نظر شدت، ناخوشایندی و منشاء متفاوت هستند. چندین مطالعه علوم اعصاب در گذشته، زیربنای عصبی درد را مورد بررسی قرار داده اند، اما فرآیندهایی که از توانایی تشخیص انواع مختلف درد جسمی پشتیبانی کنند بطور کامل درک نشده اند.
در بیشتر مهره داران، احساسات دردناک از سیستم عصبی ناشی می شود که شامل مغز، شبکه پیچیده از اعصاب و طناب نخاعی است، در حالیکه سهم مغز در رمزگذاری و پردازش درد در گذشته به صورت گسترده ای مورد بررسی قرار گرفته، نقشی که مدارهای عصبی در طناب نخاعی در تمایز درد جسمانی بازی می کنند، نامشخص است.
محققان مؤسسه «کارولینسکا» (Karolinska)، دانشگاه «اوپسالا» (Uppsala) و سایر موسسات در سوئد اخیرا تحقیقی را در نخاع موش های بزرگسال انجام داده اند با هدف درک بهتر چگونگی مشارکت شبکه های سلول های عصبی در رمزگذاری درد ناشی از مواجهه با گرما و درد مکانیکی که با بکارگیری نیروهای فیزیکی (مانند فشار یا برش) ایجاد می شود.
نتایج این مطالعات نشان می دهد که در موش ها، درد در رابطه با گرما و درد مکانیکی توسط گروههای مختلف عصبی (یعنی گروههای نورون ها) در طناب نخاعی رمزگذاری می شود.
محققان، مینگ دونگ ژانگ، جسی کوپاری و همکارانشان گفتند: این که چگونه مدارهای عصبی نخاعی تفاوت در کیفیت اطلاعات مضر را تشخیص می دهند، ناشناخته است و ما با استفاده از ثبت ژنتیکی، دستکاری فعالیت و توالی RNA تک سلولی، گروههای عصبی متمایز که درد مکانیکی و گرما را رمزگذاری می کنند را در نخاع موش بالغ شناسایی کردیم.
ژانگ، کوپاری و همکارانشان مجموعه ای از آزمایش ها را روی موش های بزرگسال انجام دادند و از روش های مختلف ژنتیکی ازجمله ثبت ژنتیکی و توالی RNA تک سلولی استفاده کردند. این شیوه ها به آنان امکان می دهد تا جمعیت های نورون خاص را در طناب نخاعی موش بر مبنای فعالیت آنها در حالیکه به صورت انتخابی این گروه از نورون ها را فعال یا خاموش می کند، طبقه بندی کنند.
جالب اینجاست که محققان دریافتند، وقتی باردیگر گروههای مختلف عصبی را فعال یا خاموش کردند، حیوانات رفتار متفاوتی داشتند. هنگامی که گروههای عصبی باردیگر فعال شدند، موش ها بگونه ای رفتار می کردند و حرکاتی مانند لرزیدن، بلند کردن و لیسیدن پنجه های خود داشتند که نشان دهنده تجربه درد در آنها بود. وقتی نورون ها خاموش شدند، موش ها این رفتارها را متوقف کردند.
نتایج همینطور نقش اساسی نورون های مهاری «نوروپپتید گالانین» را در تشخیص درد برجسته کردند. اینها طبقه ای از نورون ها هستند که از راه تولید «نوروپپتید گالانین» به سرکوب سیگنال های در رابطه با درد کمک می کنند.
محققان توضیح دادند: نورون های مهاری چندوجهی «نوروپپتید گالانین» درون گروه ها، با اتصال تک سیناپسی با نورون های حسی فیبر A، انتقال درد را مستقل از روش ادراک آن انجام می دهند.
آنان افزودند: صدمه عصبی محیطی منجر به التهاب ناشی از میکروگلیا و انتقال گروه با کاهش بکارگیری نورون های مهاری «نوروپپتید گالانین» و افزایش تحریکات برانگیزاننده شد. فعال سازی الزامی نورون های «نوروپپتید گالانین» حساسیت در رابطه با نوروپاتی را معکوس کرد.
این پژوهش، بینش جدید و ارزشمندی از مشارکت گروههای عصبی در طناب نخاعی موش ها در رمزگذاری حیوانات از درد با یک منشا مکانیکی و در رابطه با گرما عرضه می دهد. اگر مشخص شود که آنها برای انسان هم کاربرد داشته باشند، این یافته ها در نهایت می تواند در ایجاد داروهای جدید و مداخلات درمانی برای تسکین درد نقش داشته باشد. علاوه بر این، آنها می توانند الهام بخش تحقیقات بیشتر در مورد نقش طناب نخاعی در تمایز درد باشند.
محققان اظهار کردند: نتایج ما وجود نمایی از ستون فقرات را نشان داده است که مبنای عصبی خصوصیات تمیزدهنده و دفاعی درد حاد را تشکیل می دهد و این نورون ها تحت کنترل یک مهار پیشخور مشترک هستند.
یافته های این پژوهش در مجله Nature Neuroscience انتشار یافته است.
منبع: پروژه آسان
این مطلب پروژه آسان را پسندیدید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب